meier-link

Nawet niezły miałem dzień dzisiaj... po pierwsze bitwa w WFB, a po drugie obstawialiśmy z Evanem i Maćkiem targi edukacyjne... oczywiście byliśmy chodzącą w strojach (oni historycznych, ja fantasy) reklamą szkoły języków obcych należacej do mamy Evana... ale było po prostu świetnie... poza napędzaniem potencjalnych klientów robiliśmy ogólną furorę strojem i uzbrojeniem... Maćko szczególnie upodobał sobie mój miecz, Sangwiniusza... ogólnie świetnie się bawiłem, i oni chyba też...

Joasia napisała mi wczoraj, że szykuje jakąś niespodziankę dla mnie... szczerze mowiąc, sam nie wiem, co myśleć... w sumie nieczęsto ktoś mi robi niespodzianki... no, zobaczymy, prawdę powiedziawszy nie moge się doczekać... i list też niedługo wyśle, przynajmniej tak powiedziała...

Acha, a Evan stwierdził, że wezmą mnie na staż do bractwa... nareszcie... jeszcze tylko dokupić buty i mam kompletny strój... ale nic to, od nowego roku - prawdopodobnie - jestem na stażu w Kontyngencie Zaciężnym Ziemi Łódzkiej!

Uspokoiłem się trochę od wczoraj, co jednak nie znaczy, że podjąłem jakąś ostateczną decyzję co do tego bloga... na razie piszę, zobaczymy, jak to dalej będzie... obudziłem się dzisiaj w bardzo podłym nastroju, który pewnie pozostanie mi przez cały weekend... gdy jestem w takim nastroju musi zdarzyć się coś naprawdę niecodziennego, aby się on zmienił...

Pierwszy raz zrobiłem zakupy w internetowym sklepiku Mortimera... ciekawe, jak to wyjdzie, zamówienie przyjęli, bo dostałem zwrotnego maila... no, zobaczymy, jeżeli rzeczywiście realizują zamówienia tak szybko jak się chwalą, to z całą pewnością nie będzie to mój jedyny zakup u nich...

Głupia sprawa... w tej chwili uświadomiłem sobie, że dzięki tym zakupom deczko poprawił mi się humor...

A w tej chwili skonstatowałem, że tekst piosenki Fiony Apple "Limp" bardzo pasuje do obecnej sytuacji między mną a Dizzy... oczywiście zamieniwszy miejscami podmiot liryczny i adresata - w końcu w oryginale wykonuje to kobieta... ale tekst pasuje w stu procentach... i słowa wykonawczyni (szczególnie refren) są dokładnie tymi samymi słowami, jakimi odpowiedziałbym Dizzy, gdyby zapytała, powiedzmy, dlaczego jej unikam...

Za parę minut wychodzę - tradycyjnie, piątek, czyli popijawa całą załogą Lobotomii... ciekawe, kto się pojawi...

Listu od Joasi wciąż nie ma, ale nie wiem nawet, czy w ogóle go wysłała... poczekamy, zobaczymy... na wiadomość od niej mogę akurat czekać długo... bardzo długo...

No i wróciłem z popijawki, było całkiem sympatycznie... głównie dlatego, że było w sam raz ludzi - nie za duzo, nie za mało, jednym słowem idealnie...

Ciekawe, czy Lucyferka, się dziś na GG pojawi...

Mam ochotę usunąć tego bloga... złamałem jedną ze swych zasad, a tego staram się nie robić... po prostu gdy zakładano mi internet przyrzekłem sobie, że nie będę mieszał się z łajnem popkultury, co oznacza, że na przykład nie będe chodził na czaty i nie założę bloga... i to drugie właśnie zrobiłem pare dni temu, w związku z czym złamałem przyrzeczenie... nie wiem, czy usunę Zamek, czy też nie, muszę to przemyśleć na spokojnie...

Jak się okazało, Lucyferka wróciła wczoraj, zgdonie z przewidywaniami... nawet pogadałem z nią wczoraj wieczorem, ale tak tylko wymieniliśmy grzeczności...

Łuku prawdopodobnie dzisiaj nie poćwiczę, mimo że znalazłem strzały - pada deszcz, a wilgoć to jeden z największych wrogów łucznika...

Zapisałem się na plakat z występu Michaela Flatleya w warszawskiej Sali Kongresowej... zobaczyć nie zobaczę, ale przynajmniej plakat będę miał... wstawię w antyramę i powieszę nad łóżkiem... może jeszcze kiedyś Lord of the Dance przyjedzie do Polski...

Rany, muszę jechać do Evana i oddać mu kasę za tą złamaną strzałę, a nie chce mi się wychodzić w taką pogodę...

Aaa, więc jednak nie kupię sobie tej kurtki... oczywiście, jeżeli fason jest w każdym calu taki, jaki chciałem, to sama kurtka jest rzecz jasna za tęga... taka sytuacja powtarza się już któryś raz z rzędu... grrrrrrrrhh... w sumie pozwala mi to zostawić kasę na, powiedzmy, buty do stroju tudzież spodnie do stroju ale jakoś mnie to nie pociesza... chociaż spodnie kupie też chyba tam - oczywiście jeżeli będą mieli mój rozmiar, w co wątpię, znając moje szczęście...

Lucyferka powiedziała wczoraj, że przeczyta całego tego bloga, co oznacza, że pewnie nie minie mnie gadka na pewne tematy w nim poruszone... ale co tam, z nią mogę...

Czekam wciąż na list od Joasi... chociaż nawet nie powiedziała, czy go juz wysłała czy nie... nie rozmawialiśmy na ten temat, a ja nie chcę jej o to pytać, bo nie chcę żeby pomyślała, że ją ponaglam czy coś w tym guście...

Ych... początek roku zbliża się coraz bardziej... a ja cały czas nie wiem, czy mam się cieszyć, czy pienić... Evan chyba naprawdę wziął sobie do serca tę poprawkę bo siedzi i zakuwa, dzięki bogom... nie wiem, co dokładnie go przekonało, ale cokolwiek to było, podziałało i to się najbardziej liczy...

Może coś jeszcze dziś dopiszę...

Poćwiczyłem dzisiaj łuk... i nie wyszło mi to na zdrowie, bo tylko jestem bardziej wkurzony... samo strzelanie idzie mi wyraźnie lepiej, to fakt, ale z trzech strzał, jakie miałem, dwie zgubiłem a trzecią zniszczyłem... w dodatku nie były moje... jasna cholera, nie moge nic pozyczac od ludzi, bo tylko to niszczę... kiedys pożyczyłem od Lucyferki ksiązkę i oczywiście musiałem tego samego dnia usiąść na plecaku, w którym ta książka się znajdowała - grzbietem do góry... kuchwa, zaczyna  mnie to coraz bardziej wyprowadzać z równowagi...

Znalazłem fajniutki sklep ze skórzaną odzieżą... mają jedną kurtkę w naprawdę niskiej cenie... może sobie kupię, kasę prawie mam, czekam tylko na wypłatę w piątek... tjaa, ciekawe jak to będzie wyglądać jak odkupię te strzały...

Jedyne co mnie pociesza to fakt, że Joasia czuje się lepiej... przynajmniej dobrze, chociaż ona...

Ciekawe, czy Lucyferka dzisiaj wróci... chociaż w sumie i tak nie dowiem się o tym wcześniej niż jutro...

Ha, a jednak dzisiejszy dzień nie był taki całkowicie do czterech liter... wybrałem się z mamą na spacer i znaleźliśmy... eeee... ona znalazła obie zgubione przeze mnie strzały, co oznacza, że odkupuje tylko jedną... ufff... to wyglądało całkiem fajnie: idziemy, ona pyta gdzie zgubiłem te strzały, i nawet nie dokończyła zdania, tylko wyciągnęła obie z trawy... szczerze mówiąc nie znalazłem ich sam chyba tylko dlatego, że nie szukałem tak daleko; nie miałem pojęcia, jaką donośność ma mój łuk... a ma NAPRAWDĘ niezłą, jak się okazało...

Acha, i dostałem bardzo, bardzo miłą wiadomość od Joasi... ta kobieta jest kochana...